Verwonder je!
Hoe meer je weet, hoe meer je weet dat je niet alles van alles weet. Er blijven altijd raadselen over en daarmee dus ook ruimte voor verwondering.
Verwonder je!
Hoe meer je weet, hoe meer je weet dat je niet alles van alles weet. Er blijven altijd raadselen over en daarmee dus ook ruimte voor verwondering.
Ik vier het vandaag met een feestje. Een feestje omdat ik jarig ben! Maar elke dag vier ik feest met werkelijk aanwezig zijn bij alles wat ik doe. Hoe vier jij het leven?
De tijd die je leeft. Dát is leef-tijd. Maar leef je? Of laat je je stiekem inperken door wat algemeen gangbaar is of door wat je denkt dat anderen van je verwachten?
Ècht niemand! We hebben allemaal onze uitdagingen. Maar hoe gaan we daarmee om? Dat is pure levenskunst. Mocht je nou tegen uitdagingen aanlopen en wil je daarin meer helderheid ervaren?
Dat je tè veel afgeleid wordt door details (= bomen), zodat je het geheel (= bos) niet meer goed kunt overzien. Als je jezelf verliest in alles wat er nog moet gebeuren. Als alles op je afkomt. Dan is het tijd om stil te gaan staan.
Wat misschien twee verschillende dingen lijken is in wezen één. Alles is een uiting van liefde. Maar kun jij dat ook werkelijk zo voelen?
Om van een ander te kunnen houden, moet je nu eenmaal eerst van jezelf houden. Zelfliefde is belangrijk voor een gezonde en gelukkige relatie. Wat voor relatie dat ook is.
Als je alles door een roze bril ziet, bekijk je alles heel optimistisch. Maar als je de roze bril kwijt bent, begin je je te irriteren aan kleine dingen. Je loopt knorrig rond. Niet fijn.
Ontluiken gaat over jezelf ont-wikkelen. Jezelf ontdoen van de nodige ballast, zodat je kunt opbloeien. Er komt ruimte vrij en dat voelt letterlijk verlichtend.
Of hou je je mening voor jezelf. Puur om andere mensen tevreden te houden. Mocht je het lastig vinden om jouw gedachten en gevoelens onder woorden te brengen, overweeg dan om die verbinding met jezelf te herstellen.
Buiten stormt het. Toch zijn de eerste sneeuwklokjes inmiddels te voorschijn gekomen. Symbool voor hoop en verwachting. Groeien. Ondanks de stormen. Of misschien juist wel doordat er stormen zijn.
Leven vanuit je kern betekent, dat jouw denken, voelen en handelen op één lijn liggen. Dat je met liefde en aandacht die dingen doet die belangrijk voor jou zijn. Waar jij energie van krijgt.
Het leven gaat snel. De tijd vliegt. Er is zoveel te doen. Aan de to-do lijst lijkt geen eind te komen. Juist dán is het belangrijk jezelf af te vragen hoe jij jouw leven kleur geeft.
Letterlijk misschien wel voor vroege voorjaarsbloeiers. Of figuurlijk misschien wel voor jouw ex of collega(‘s). Hoe blijf je dichtbij jezelf als je getriggerd wordt door allergie?
Dat gevoel dat jouw energie zich tegelijkertijd overal en nergens op richt. Dat je je nauwelijks kunt focussen en dat er maar weinig uit je handen komt.
Het leven is een feestje, maar soms even niet. Vroeg of laat krijgen we allemaal te maken met tegenslag. Hoe ga je daarmee om?
Verlangens. De meesten van ons hebben goede voornemens gemaakt aan het begin van dit nieuwe jaar. Hoe staat het daarmee? Mogen de zaden al gepland worden?
Ervaar jij dat ook zo? Of voel je je goed als de omstandigheden goed zijn en is dat goede gevoel meteen weer weg zodra er iets negatiefs gebeurt?